Col de Pontis

Een echte sloper! Kies een gunstig moment op de dag, net na het middaguur moest ik in de volle zon omhoog.

Een van de cols in het brevet des sept cols de l' Ubaye. Een slecht wegdek, zowel op als af. Maar dat is dan ook het enige negatieve aan deze klim Voor de rest alleen maar superlatieven : Steil, zwaar, heftig, nijdig. Een mini-Mortirolo. Hier kan je lekker afzien. Eeuwig durend voor zo'n korte klim. Nergens een rustpunt tenzij je afstapt. En eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik dat ook deed, om een paar onvergetelijke foto's te maken. (Les excuses sont fait pour s'en servir. 😊)

Hier kan je jezelf helemaal op stuk rijden. Terwijl het toch maar om een klim van de 2e categorie haalt.
Heerlijk rustig. Nergens echt vlakke stukken, steeds maar klimmen. Wel zeker de moeite waard.

Niet te onderschatten klim. De max 14.5％ over 100m geeft een vertekend beeld, want vrijwel alle haardspelbochten (vooral in begin) zijn super lomp tegen de berg aangelegd en zijn zeker boven de 16％. Verder zijn de stukken daartussen ook gewoon loeisteil. De perfecte omschrijving van deze klim is denk ik een halve Col du Granon.

De korte maar heftige Col de Pontis start niet voor niets vlak aan het kerkhof van Ubaye want hierop kan je echt, figuurlijk dan, doodgaan .
Moordend steil naar omhoog over smalle weg van slechte kwaliteit (los asfalt/bobbels/steentjes) met heel veel kort op elkaar volgende haarspeldbochten waardoor je steeds veranderende vergezichten krijgt op het prachtige groen blauwe stuwmeer van Serre-Poncon.
Even voor de top, die eigenlijk buiten het bord niks voorstelt, fiets je door een 5 huizen gehucht en nadien verminderd de stijging tot 6％ wat aanvoelt als biljartvlak na wat voorafging.
Er is geen verkeer maar ook nergens schaduw maar de fietsinfobordjes elke kilometer zijn er wel.

Een uitdagende TOP klim om niet omver of stil te vallen met je fiets. Ideaal om je klimgrenzen eens af te tasten.

Afwisselende, pittige klim met heel veel excuses om even voor een foto te stoppen. Heerlijk rustig. Geen waterpunten gezien (maar half oktober ook niet naar gezocht.
Aanrader als je in de buurt bent. Als onderdeel van het rondje meer de moeite van de reis waard.

Deze klim in 2019 een paar dagen na de marmotte gereden. Na de marmotte voel je je onoverwinnelijk. Jammer genoeg zette de col de pontis mij weer met 2 voeten terug op aarde. Wat een sloper en een half uur flink afgezien!

Pittige maar erg mooie col, je geniet constant van het stuwmeer beneden en het bergmassief voor je. Super rustig. Lekker veel haarspeldbochten, voor ik het wist was ik boven. Kijk wel uit bij het dalen, het wegdek is niet best.

Onder de rook van de beroemde hooggebergte cols (zoals de izoard, Vars, Agnel, Bonette) ligt deze kleine, en zuidelijk aandoende beklimming. Maar vergis je niet deze klim doet erg veel pijn. Het is een geweldige afsluiter van het rondje meer en een klim die iedereen die in de buurt van Embrun zit zeker een keer gedaan moet hebben.

Mooie klim, afgelopen zomer gedaan en voor een ieder die hoge percentages zoekt zonder op grote hoogte te zijn, dit is er eentje! Vergezichten op het Lac Serre Poncon mooi, en niet of nauwelijks verkeer. Wel aan weerszijden van de col matig tot slecht asfalt, dus let goed op bij het dalen. Zodra je op de doorgaande weg komt is het asfalt beide kanten op wel weer heerlijk dus kan er daar wel degelijk mooi gedaald worden!

Zomer 2009 met 38 graden deze mooie beklimming gedaan. Wat mij opviel was dat er nauwelijks schaduw was. Met een gemiddelde van 10km per uur en een lege bidon bereikte ik de top. Na de afdaling in Sauvine le lac in het meer gedoken.