Koppenberg

Voor mij de zwaarste klim van heel de Vlaamse Ardennen. Oersteil, slechte kasseien en toch wel redelijk lang. Kortom een fantastische klim. Ik ga die eerste keer nooit meer vergeten!

Aan de voet van de klim begrijp je eerst niet waarom deze klim als zwaar wordt omschreven, maar zodra je het bos infietst rijd je tegen een kasseien muur aan en wordt het stoempen naar boven toe, waarbij je voldoende tempo moet houden om niet met je voorwiel tussen de schots-en-scheve kasseien tr blijven steken. Ik heb de klim met droog weer gefietst, maar zou eenieder ontraden om deze klim met een nat wegdek te rijden. Vergeet als je het bos uitkomt niet om even achterom te kijken want het uitzicht is prachtig!

Wat een killer is dit toch.
Alsof de steilte nog niet genoeg is, komen er ook nog eens de slechte stenen bij.
Voorwiel op de grond houden en blijven duwen.
Eenmaal over het steilste stuk zie je nog een klein muurtje liggen. Hier de moed niet verliezen en nog even doorbijten en je bent er.

Ik vind dit persoonlijk de zwaarste klim in Vlaanderen. Ik heb hem al een zestal keer gedaan, blijft toch een zware. Gewoon er aan beginnen en harken tot boven.

De Koppenberg begint rustig maar wordt al snel heel erg steil, met name als je het bos in rijdt. De kasseien zijn daar zo slecht dat het leek alsof ik een trap aan het oprijden was. Rustig beginnen, genoeg druk op je voorwiel geven op het steile stuk, kapot gaan en vooral genieten!

Ik begon aan de mooie steile klim op de kasseien en voor ik het wist, was het al gedaan. Ijverig voor meer, beklom ik hem maar weer.

Na het opdraaien van Steengat doemt deze klim onmiddellijk voor je op. Het lastigste stuk is in het bos, met in de binnenbocht wel percentages tot 25％. Hier heb je dan ook het meeste risco om de voeten aan de grond te moeten zetten, zeker als het geregend heeft. Hierna is het stampen tot boven.

Zeer zware beklimming met kasseien die heel slecht liggen vind persoonlijk de paterberg of oude kwaremont wel veel leuker dan deze beklimming maar het is zoals alle beklimmingen in de ronde verschrikkelijk zwaar

Gisteren 22 juli 2021 de ultieme uitdaging aangegaan, de Koppenberg opgeligfietst met mijn ligfiets Challenge Hurricane.
Het was een helse onderneming maar ik ben toch al fietsend bovengekomen, mijn zwaarste klimuitdaging tot nu toe. Al dikwijls opgefietst maar altijd met een koersfiets of een trekkingfiets, het werd tijd om het met de ligger te proberen.
Met de ligger heb ik al heel wat geklommen en ik had me voorbereid door het omhoog fietsen van andere heel steile bergjes (o.a. Schapenberg, Kluisberg, Mont-Saint-Aubert) en kasseibergjes (o.a. Oude Kwaremont en Paterberg). Het steilste stuk van de Koppenberg met zijn 22 ％ en schots en scheef liggende gladde kasseien was een ware beproeving die ik amper aan een slome 5 km per uur kon nemen maar met het nodige doorzettingsvermogen en karakter toch gelukt. Het smaakt naar meer om deze eerste ervaring nog eens over te doen. Jammer genoeg was er niemand in de buurt die het exploot kon filmen, dan heb ik maar een selfie genomen aan het zitbankje vlak voor de top bij het terug naar beneden fietsen, misschien nog uitdagender dan omhoog fietsen op deze kasseien met dergelijke steiltegraad. Daar een beetje uitblazen van de zware krachtinspanning en genieten van het prachtige uitzicht had ik naar mijn gevoel wel verdiend.

In de stromende regen onmogelijk om boven te komen; achterwiel slipte continu door. Zelfs lopend een uitdaging met schoenplaatjes... Ga nog eens terug met beter weer!

Al tientallen keren opgereden, bij droog weer altijd boven geraakt, bij nat weer daarentegen een paar keer vanwege een patinerend achterwiel de voeten moeten aan de grond zetten, de berg is wanneer de kasseien nat liggen voor een koersfiets met dunne gladde bandjes behoorlijk onverbiddelijk, zeker op het steilste stuk, éénmaal het achterwiel begint te slippen mag je het vergeten, banden met ruw profiel zoals van een mountainbike zijn dan aan te raden. Je kan er ook je materiaal op stuk rijden als je teveel kracht moet zitten, één keer een scheefgeslagen derailleur gehad die vlak in de spaken terechtkwam en één keer het binnenblad vooraan gewoon geplooid van de krachtinspanning, toen stond ik natuurlijk ook te voet. Het is een meedogenloze kuitenbijter die tegelijk aantrekt en afstoot.

Deze kasseimuur is in mijn ogen de moeilijkste beklimming van de Vlaamse Ardennen. De Koppenberg ligt er zo slecht bij dat het haast onmogelijk is om ergens deftige grip op het wegdek te krijgen. Ik reed hem toen er juist een lichte regenbui gepasseerd was waardoor mijn achterwiel steeds weg slipte. Het steilste stuk ligt op het met bomen overdekte deel van de klim. Enorm lastig als je deze op het einde van een lange rit er nog bij neemt.

Een vreselijke bult van een monument waar je na een moedige eerste 250m zo goed als stil komt te staan. De kasseien liggen bol en slecht, je rijdt hier liever op je eentje want de kans dat je gaat zwalpen is groot. Vermijden bij drukte en ook bij nat weer, maar wel eentje die je moet gedaan hebben.

Als je alleen bent is de Koppenberg goed te doen... Vergeet het echter op de dag van de cyclo van de Ronde van Vlaanderen, dan wordt het wandelen wegens de drukte.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat het toen ik begon te fietsen even geduurd heeft om hem onder de knie te krijgen. Het was vooral leren techniek trainen en kracht winnen. Een beetje geoefend
Nu ga ik hem vlotjes over. Maar ik doe hem zelf niet zo vaak. Op het steilste stuk liggen de kasseien te slecht en kets je wiel van hier naar daar. Meestal maak ik de sprong Paterberg richting Taaienberg via Kortekeer...

Aantal jaar geleden gedaan toen ik juist begon met fietsen.
Als je dit kan chapeau!
Achterwiel slipte weg en ik ben moeten afstappen.

Dit weekend nog een keer het trio Kwaremont-Paterberg-Koppenberg gefietst. Ik ben een local, maar het blijft toch machtig om van beneden naar die kasseimuur te kijken. Rustig beginnen is de boodschap, want op het steilste stuk heb je alles nodig. Als je daar voorbij bent, is het nog niet voorbij. Ik heb al volk zien afstappen bij het zien van het laatste knikje omdat de spons leeg was. Dit is met voorsprong de zwaarste klim in in vlaanderen.

De Koppenberg is zo lastig, ik heb hem al meerdere keren beklommen en raakte nooit voorbij het deel tussen de bossen. Als je bijna boven bent heb je een klein deeltje dat wat makkelijker is en daar kan je wat bijschakelen om dat laatste deel van 14％ te doen

Voor mij de moeilijkste beklimming in Vlaanderen!
Moet mij telkens voor de klim fysiek en mentaal voorbereiden om boven te raken.
Koppenberg gedaan op een rustige dag en had de hele baan nodig. Snap niet hoe je ooit boven raakt tussen een groep andere fietsliefhebbers :p
Na het steilste stuk volgt nog een lange lijdensweg tot het geasfalteerd gedeelte..

Het aanzicht is super als je komt aanfietsen met de overhellende bomen bij het steile stuk. Verkeer is er nauwelijks.

Vergis je echter niet in de steilte midden in de klim. Ik gaf niet genoeg druk op mijn voorwiel en dat was op deze kasseien geen optie,...

Dit is wel echt een van de must do's in de Vlaamse Ardennen. Kasseien liggen matig, hopen op droog weer. Steile stuk in het bos is lastig, maar verkijk je niet op het muurtje wat er daarna nog zit aan te komen.

Zware klim op kasseien

Bijzondere klim... Achterwiel wat regelmatig wegglijdt in de voegen, het bijna niet kunnen staan op de pedalen omdat het achterwiel dan omhoog komt en je alle snelheid verliest. Gewoon blijven zitten en stoempen maar wel trots zijn als je dan eindelijk boven bent.

Vind het persoonlijk de zwaarste beklimming in de Vlaamse Ardennen.

Ja, dit is een pittige. Het begint al bij het aanzicht. Geen idee hoe je hem moet bedwingen. Ja, licht verzet en gewoon doortrappen. Met soms een lichte slip van de achterbanden. Boven werkelijk uitgeput. Met recht een draak van een klim.

Vandaag deze 2x gedaan. Eerst langs de zijde komende van de N60 op asfalt (opwarmer) en dan via Melden (de beruchte kasseien). Een tip voor als je via Melden deze oprijdt: als je toch moet staan op je pedalen, leun dan zo ver mogelijk naar achter. Zo komt je gewicht op het achterwiel te staan en heb je minder kans op door slippen van je achterwiel.

We hebben afgelopen zondag de koppenberg beklommen.
Deze stond als laatste op het lijstje van onze RVV lus.
Moet zeggen pittig tegen het einde. Zeker ook omdat het koud was en er heel veel wind stond de ganse dag.
Ik moet zeggen dat ik de Koppenberg wel de zwaarste vond in dit rondje.
Dit heeft voornamelijk met de hoge percentages en de kasseien te maken.
Bij deze percentages kan je zoiezo al geen hoge snelheden ontwikkelen, en in combinatie met die kasseien al zeker niet.
Het is naar boven harken. Zoiezo kan je ook moeilijker rechtstaan op de pedalen op kasseien.
Wat het lastiger maakt.
Persoonlijk vond ik de muur van huy wel zwaarder, maar dat is wel gewoon asfalt, bolt wel beter en lag me beter ook.

Wat mij opviel bij de Koppenberg is dat het eigenlijk niet het vreselijk steile stuk in het midden zelf is dat hem zo zwaar maakt, maar vooral dat je na dit steile stuk alle snelheid kwijt bent en je je benen volledig moet uitwringen om je verzet nog rond te krijgen. En dat ga je in de komende kilometers nog stevig voelen!

Als je hier boven fietst,dan fiets je,denk ik persoonlijk,overal nr boven!!!

De Koppenberg is de meest verschrikkelijke heuvel waar ik ooit op gefietst ben. In de herfst, met blaadjes, modder en nattigheid is hij niet te doen. Ik moest zelfs met de voetjes aan de vloer. Vergeleken bij deze hel op aarde vond ik de Paterberg peanuts.

Laatst dag van een weekendje Vlaanderen achter elkaar de Oude Kwaremont, Paterberg en de Koppenberg gedaan.
En de Koppenberg is de meest venijnige en explosieve. Zat helemaal stuk aan het einde maar een geweldige klim. Wel is het flink schrikken wanneer je die enorm steile muur van kasseien ziet als je eraan begint.